Bir Umut Dünyaya

Akýl hücrelerinde prangalar
Küçücük
Küçücük insanlar
Tutsaklar
Ýþportada pazarlarcasýna özgürlüðünü
Akýlsýzca akýlsýzlar

Sorgusuzca
Ve
Yosunca tutunmak pis akýntýlarýn bir kenarýna
Çaresizliðin mazeretlerini sýralamak sonra
Fütursuzca
Ýþte öylesine

Yaþamak varken
Ýnsanca
O denli kolayken yaþamak
Sinsice
Puþtça
Kollayýp ara yerlerden fýrsatlarý
Kolayca
...
Ne kadar
Ahlaksýzca

Yer eski yer deðil kürede
Denizler ve gökler de
Umut daðýtamýyor mavilikler
Çamur denizlerinin çocuklarý nefessiz
Ve ýslak bedenleri
Kararmýþ okyanuslar
Zifte bulanmýþ martýlar
Petrol fiyatlarý hýnzýr
Baðýmlý yaþamlar
Sahnelenen belli
Seyircilerse
Çaresiz

Düþüncesiz düþünceler
Renkli yüzler
Tartýþmalar
Lakýrdýlar
Laflar
Ýki kuruþa satýlýrlar
Kýymet biçilemeyen kýymetler
Eylemsizlik
Ve yitirilen deðerler

Zamanlardan
Karabasan

Görüntüleri gözbebeklerinden içeriye
Görünenler zehir zýkkým
Kan rengi yolculuklarý bebeklerin
Yollarsa karanlýða
Ýnsanlar
Ýnsan yavrularý
Onlar daha da
Çaresizler

Köle akýllar
Sessiz sedasýz sürüleri dünyanýn
Yýðýnlar
Ne kadar da kayýtsýzlar

Doða

Hýrslarýn kurbaný
Siliniyor kiriyle insanýn
Yitip gidiyor kerametleri yer kürenin
Son dönemeçlerinde daha hýzlýlar
Frenleri patlamýþ
Hýz tutsaðý
Benlik sarhoþluðundalar servet sahipleri
Yol nereye
Bilinir mi efendiler

Görür körlüðünde aymazlýðýn
Yokluða bulaþan yaþamlar
Hýrslar
Ýhtiraslar
Yeni kurbanlar ararlar

Almadýkça insanlýktan nasibini
Anlamsýzca tükenmenin hoyratlýðýnda
Olabilir mi insan
Ýnsan gibi insan

Raconlar kesiliyorsa
Parýldýyorsa ahlaksýz yaftalar garibanlarýn boyunlarýnda
Çalýnan kapýlarýn tokmak sesleri
Bilinir de umursanmaz
En yakýn çalanlarýn kulaðýnda patlar

Hevessizliðine hüküm giydirilemez çoðunluðun
Yumaklaþmýþ uyumasý gibidir arýlarýn
Kaybetmeden sürüklenmeli peþinden
Olasý baharlarýn

Sevgisizlik
Ýhanet ve haram
Tanýmý gibi oluyorsa insanýn
Bitmiþtir
Gitmiþtir milyar yýldýr
Yaratýlanlar ve yaratan
Ýnanýn

Her devrin bilinen hastalýðý
Anlamayanlar
Mezar taþlarý sessiz gibidir
Onlardan bile
Medet umanlar
Kan dökmekte çare arayanlar

Adak mumlarý
Kumlu tavalardan titrerken tavanlarýna mabetlerin
Diz çöküp vicdanlarýnýn üzerine
Vicdansýzca yýðýlanlar

Ýhanet edip bereketine
Topraðýn
Denizin
Ormanýn
Sýðýnýp da varoþlarýna pis þehirlerin hasleti
Teslimiyetin en akýlsýzcasý
Oradadýrlar


Gerçek yaþamýn güncesi
Yýllardýr
Deðiþmedi bir tek hecesi
Dünyanýn her yerinde
Hep onlar
Çocuklarýmýz
Çocuklar


Çarþý pazarýndaydýlar bir kasabanýn
Avuç içi kadar yüzleri
At dýþkýlý minicik elleri
Peþinden koþarlarken atlarýn
Lepiska saçlarý
Bir don
Bir entari
Yoksulluðun peþinden
Kýz çocuklarý

Alýnlarý çýkýk
Ve güneþ yanýðý bozarýk saçlarýna
Serpilmiþ sanki ay tozlarý
Yüzleri býkkýn
Ürkek bakýþlarý
Korkulu
Yeþil
Ela
Kapkara gözleri
Geçmiþleri buydu
Sanki gelecekleri de bu olacaktý
Ne gidenleri huzura doydu
Ne gelenleri umuda yolcu

Anlamak gerek yaþamý
Anlamak olanlarý
Nasýl hoþ karþýlar gelenler
Gelene hoþ geldin nasýl denilir zorluðunda
Belki bir umuttur yinelenmek istenen
Belki yeni bir kuþaða atýf
Yine de gelene
Hoþ geldin bebek demek gerek

23 ocak 2010 Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın: