TÜRK ÇOCUKLARI
Ayaz Apartmanýnýn önünden,
Çocuklar geçer okula.
Hepsi hazýrlar bugüne dünden,
Büyüyünce kul olmazlar kula.
Onlar Atatürk diye diye,
Okulun bahçesinden seslenirler.
Onlar en büyük bir Türkiye,
Yaratmak için beslenirler.
Okul kýyafetleriyle ýþýl ýþýl,
Birer fidan gibi görünürler.
Kiminin gözleri boncuk gibi yeþil,
Sevginin kucaðýnda laleye bürünürler.
Resimleri hep, hayalimde gölgelenir,
Aðlamasýný istemem hiç birilerinin.
Alýnlarýndan öpeceðim gelir,
Çalýþkan, zeki ve dirilerinin.
Kýþýn karýn üzerinde gezerler,
Soðuktan korur sýrtlarýnda gocuklarý.
Kötülükleri ta uzaktan sezerler,
Geleceðin umudu Türk Çocuklarý.
Ahmet AYAZ
BÝZÝM ECE DERGÝSÝ
OCAK-ÞUBAT 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.