YETER Kİ GEL
Bugün hüzün var içimde
Çünkü bugün senin dünyaya gözlerini kapattýðýn gün
Bizi býrakýp gittiðin gün
Bugün bulutlar aðlýyor, güneþ dünyaya küsüyor
Bugün dünya sensizliði yaþýyor sultaným.
Ben sensizim, ben sensiz yetimim.
Olsaydýn belki saçlarýmý okþardýn
Olsaydýn belki benimle oyunlar oynardýn
Gözlerimden usul usul akan göz yaþlarýmý silerdin.
Niye seni rahat býrakmadýlar ki sanki sultaným,
Niye acý çektirdiler ki sanki.
Ýçim acýyor sultaným sensiz yapamýyorum.
Üþüyorum, aðlýyorum ve yalnýzlýðý yaþýyorum.
Sultaným ben sensiz çok aðlýyorum
Sen gidince kokunu aldý güller
Koparmaya kýyamýyorum
Her an seni düþünüyorum seni ve cübbeni
Hani giyinmeyi çok istemiþtinde nasip olmamýþtýya
Ben onu tekrar diktim
Þimdi o cübbe sahibini bekliyor
Yani seni sultaným seni.
Bende seni bekliyorum
Seni ve sevgini
Çocuklarý severmiþsin
Beni de sever misin?
Beni de yavrun kabul eder misin?
Rasulüm gelmen için her þeyimi veririm
Ýste uðruna anamý babamý vereyim
Yeter ki sen gel Rasulüm yeter ki gel.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.