HÜZÜN KOYDUN GÖZLERİME

Mevsimsiz bir ilkbahar sabahýydý, kapýmý çaldýðýn vakit.
Ne bir ses ne bir soluk esen dal yapraðýndan baþka
Baþka diyordun,
Baþkasýn diyordun…
Bir fýrtýnayla kapýma gelmiþ gibiydin,
Ölüm kokuyordun,
Bayýlmýþtýn içeri aldým seni
Kendine gelmeni bekledim uzun süre
Gözlerini ovuþturuyor ve “nerdeyim” diyordun…
Aylar geçmiþti geliþinin ardýndan
Eski düzenimin kalmamýþ her þeyim sen olmuþtun birden…
Gözlerin gözlerime deðdiði günden beridir, gariptin
…
Daha mutlu, daha þen þakraktým geçmiþ günlere nispeten
Keyif veriyordun,
Beni ben olma duygumdan çok uzaklara götürüyordun
…
Geçimsiz bir rüzgârken durgun bir liman oluvermiþtin
Baþkasýn demiþtin ya haklýydýn
Baþkaydým, inanmýþ ve güvenmiþtim
Hiçbir bozuk istasyon rayýndan çýkmýyordu kalbim gibi
Ta ki sen gözlerime hüzün koyduðun günden beridir
Yaðmurlar yaðmaz oldu,
Rüzgâr delicesine esmiyordu
Uçurumdu gidilen yol
Gözlerime hüzün býraktýðýn gün itibariyle
Morkta yatan cesetten farksýzdým
Soðuktan bedenim donmuþ öylece kala kalmýþtým
Sen gözlerime hüzün býraktýðýn günden beri
…
Hüzün koydun gözlerime


Sosyal Medyada Paylaşın:

affetmeyeceğim Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Son gece son sigara ELVEDA AŞKIM VEDA ETMEDEN GİDİYORUM biz olmayı beceremedik GÖKYÜZÜNDE BULUŞAN İKİ ÇİFT GÖZ sevgiliden kaçış MUCİZEM SANA HOŞ GELDİN DİYEMEM Hayat bir ben sıfır kırgınım kendime YILLAR SONRA BİLE SEN SEN SEN