KENDİNE PAY ÇIKARMA
Gün batarken engin daðýn ardýndan,
Usul usul,küskün aþýk misali,
Biten güne sitem edercesine,
Arkasýna bakmadan giderken sessizce,
Kartal olup uçma sakýn kibirden...
Sakýn ha sakýn, kendine pay çýkarma bu gidiþten...
Gün süzülürken melul, mahsun,
Kalbi kýrýk çocuk misali,gözünü kýrpa kýrpa,
Arkasýndan bakýpta böbürlenme sakýn,
’Vay be ben neymiþim meðer’diyerek,
Koca gün’ü batýrdýðýný sanma...
Sakýn ha sakýn, kendine pay çýkarma bu gidiþten...
Gün batarken,kankýrmýzýsý deminde,
Vakur mu vakur,dimdik ayakta.
Sadece vefasýz yare sitem edercesine,
’Yazýk çok yazýk’ dercesine baþýný sallarkan ufkuna,
Cilvelenip havalanma boþuna...
Sakýn ha sakýn,kendine pay çýkarma bu gidiþten...
Gün batarken, son þavk’ýný da alýp giderken,
’Yarýn Allah kerim’ dercesine,küskün mü küskün,
Gönlünün üzerine karanlýðý bastýrýrcasýna,
Verdiði ýþýðýn boþa gittiðini sanma sakýn,
Çünkü o Yaradan’a çok yakýn.
’Sabah yine güler yüzüme’ diyorsan eðer...
Sakýn ha sakýn,kendine pay çýkarma bu gidiþten...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.