büyüdükçe büyüsünde kaybediyor hayat kendini ufalandýkça deðerleri ellerde ve hýrpalandýkça düþleri kan revan içinde gece yine, ve.. sessizliðine kaptýrmýþ kendini dünya. geleceðinde hapis , hürriyetin kanla beslenen damarlarý . keþmekeþ ,ne keþ, ne leþ dünyada tepesinde akbabalar siner can kokusuna serden geçerek, tende besler sevda umutlarýný týfýl çocuklar yaþanmýþlýklar ötesi özlemle tüketiyor hüzünlerini boðuyor ellerinde yeni yetme fidelerini sevdasý uçuþuyor eteðinde ah ne sisli ah,çýðlýðý ne gizli....
esra boyoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
rozerko Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.