KILDI BENİ BENDE

Bir Çingene kýzýna çok derinden âþýk oldum,
Haleti beni haletten halete sürükledi.
Tüm olanca mehasinine candan vuruldum,
Hüsnü beni bir anda deryalara gark eyledi.

Ben de fark edemedim ona bu kapýlmayý,
Birden bire beni kendine meftun eyledi.
Onda gördüm, özlediðim olanca sevdayý,
Bu durumuyla beni kendine tuktun eyledi.

Kaþlarýna, gözlerine, giysilerine, eteðine,
Dudaðýna, yanaðýna, vesselam her þeyine!
Vuruldum da kendimi hasrettim hüsnüne.
Ve elimi baðlamak hissini duydum destine.

DÝVAN’ IN bütün vasýflarýný toplamýþ kendinde,
Zülüfleri, giysileri hiç þaþýlmayan bir tuzak!
Giymiþ olduðu rengârenkli o enfes kazak,
Býrakmaz hiçbir servi eksikliðini teninde.

Sadece ben uþþâký deðil, her gören hayrandýr ona!
Ve dondurur her kendine bakaný yerinde.
Olanca giriftarlýðý bir anda aþýladý bana,
Kendine kýldý bu canan ki beni bende.

Ah! Kim olmaz böylesine canana giriftar,
Ben olmam diyenin alnýný þüphesiz karýþlarým.
Kurtardý beni, olmuþtum pek müthiþ bir bimar,
Ve birden onu nazar eyledi bakýþlarým.
KÜÇÜK OZAN(CML DMR)
ELVEDA’dan.
LÜGATÇE:
BENDE: Kul, köle.
MEHASÝN: Güzellik.
DEST: El.

Sosyal Medyada Paylaşın: