İçimdeki İstanbul..............................

bu kýþ sabahýnda solgun ýþýklarýyla
aðarýrken gökyüzü
gözlerimin çizgisinde erguvani bulutlar
ve
gitgide çoðalan yaðmur kokusuyla
mâþuk aklýma geliyor


özlem;
tek kelime etmeden geçmekte
yüzünde sanki
yalnýzca hicrana ait
bir sýrrý hâlâ gizleyen bitkin bir tebessüm var.
benle göz göze geldiðinde bakýþlarýný
utançla kaçýrdý

derin bir soluk alarak
ýlýk rüzgârýn okþadýðý yüzümü
güneþe doðru çevirip
yüzlerimi yumdum bir süre
sonra devam etti
düþler ülkesinde masum vuslat

Galata Kulesi;
boyun bükmüþ
hiç sesini çýkarmamakta

hicranýn kahkalarý rüzgârla birlikte
kaldýrýmlarda ilerlerken
baþýndaki âþýklar
akþamýn kýzýlý kesen yüzünde ,
gizleyemediði bir tebessüm oldu.
yüzünde solan tebessümün ardýndan,
güneþi ansýzýn örten bulutlar gibi çatýldý kaþlarý
’varýp,iletin âþýða vuslata meyil yoktur’
o, varsýn kendi derdine yansýn
gönderdiðim
kara yaþmaða bürünsün de cancaðýzýný unutsun artýk ’ demekte

tövbe etmek yerine azðýnlýðý arttýrdý.
Ýstanbul ’Allah onu islah etsin’ diyor

Ruhum;
çaresiz ve öfke duyumsamakta

vuslat;
kýrmýzý yüzünde umut dolu bir ifadeyle
hicranýn arasýna karýþýyor
bilhassa koynuna girip
içten fethetme arzusunda.
20/01/ 2011
gordion
Sosyal Medyada Paylaşın: