Şafak Gülü
Þafaðýn gülü soluyor iþte
Beyaz gelinliði ile beni beklemekte yine akþam
Ey ruhumu sattýðým aþk
Kursan bütün tuzaklarýný da
Ne olur bir defa daha sana yakalansam
Aç duvaðýný gecemin nuru mehtap
Saçlarýn uzayýp okþasýn tenimi
Masum rüzgârlar hayallerimi getirsin ýsrarcý dalgalarla
Bazen beyaz üstte, bazen siyah
Gerçeðe bürünsün bu akþam, tutsun ellerimi
Ve gölgeler
Hayatýmýn ikinci boyutu, ardýmdan sürünenim
Ardýndan süründüðüm
Karþýma geç, can bul, kan bul, beden ol
Býrak yansýmalarla oynaþmayý
Gel artýk, yüreðim ol
Maðaralarýnýn adýný deðiþtirdiðimi bilmez haramiler
Kimse bilmesin diye dalgalara en yakýn kumsala yazdý parmaklarým
Ben bekleyiþimi çekip uzattým þafaða
Gel artýk
Gülün açmasýna var daha
Kendi kulaðýma fýsýldadým “ Seni seviyorum!” diye
Kimseler duymadý
Kýzýp sarýdan maviye boyamaya baþladým gökyüzünü
Hýçkýrýðýma ambalaj yaptýðým gözyaþlarým çið oldu
Ne yüreðimin yaktýðý, ne yüreðimi yakan, olmadý, olamadý
Bilemezsin ki akþamýn adýný gece
Kendi adýmý hasret koyduðumu
Mercan kayalarýnýn altýnda sen renklerinle oynarken geçti zaman
Bütün mehtaplara haykýrsam kendimce
Bilemezsin ki neden sensiz diye sorduðumu
Þafaðýn gülü açýyor iþte
Kaprisli gölgelerim beni bekliyor dün gibi bu sabah yine
Ey ruhumu sattýðým aþk
Kursan bütün tuzaklarýný da
Gönül rýzamla hayatýmý versem ellerine…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.