Sensizlikle Duruyor

Bak sevgilim yine sensizlik ateþinde içim yanýyor,
Yine ellerimde bir fotoðrafýn, veda ediyor,
Yýpranmýþ defterimde yine ismin geciyor,
Sensizliði sayýklatýrken kalemime yine süt beyazý kaðýdým ýslanýyor,
Titriyor ellerim yine sensizliði yazmak istemiyor,
Her gece on parmaðým yüzümle yüzleþiyor,
Ama dilim seni anlatmaya yetmiyor, kýrýlmýþ kalemim seni yazmaya yetmiyor,
Ama bilmiyorlar sensizlik insaný nasýl kahrediyor,
Her gecen gün içimdeki umut biraz daha kararýyor,
Kan rengi gözLerim herkesi sen görüyor,
Sensizliðin esiriyim dört duvar üstüme yürüyor, uykum kaçýyor,
Her çiçek sensizlik kokusuyla baþýmý döndürüyor,
Anladým ki aþk beni annem gibi korumuyor,
Ama þunu unutma sevgilim; þu acýyan sol yaným bir tek seni sayýklýyor, sensizlikle duruyor...
Sosyal Medyada Paylaşın: