not:cümlelerim biraz uzun olabilir ama bu bir yazý deðildir þiirdir...bilginize...
***...namsýz kiþiye...***
Çaresizlik esintisinin akþamýnda açmýþtý bir umut çiçeði, serpilmiþti içinden küçücük ve zayýf aþk kokusu Aslýnda direnmek gerekirdi ama kapýldým bu çiçeðin büyülü kokusuna,kafamdaki yansýmalar kalbimle buluþtu ’Ð’ harfiyle perdelendi hayaller, yanlýþlarýn üstüne siyah kalemler ve zordu bu harf kadar olup bitenler Lüzumu yok artýk, kalpten geçenler doðru bile olsa yanlýþ yaptýktan sonra doðru söylesen ne fayda Abes bir þey istese bile kalbin söz geçirmenin mümkanatý yok ki, bir kereden sonra kesmeden dur âbýhayatýmý Yedibeyzâma dokunmadan durabilmenin ateþi sarar bedenini, yavuz olman gerekir artýk alýp baþýný giden hislerin için Asýrlar sonra uyanýp uykumdan çýkýp çilehaneden saâdetgâha varabilecek miyim Nâsezâyým sana biliyorum, sevginin büyük kýsmý baþkasýna ait iken sende; bana geriye kalan mümkünat geceden sonra unutmak sadece...
gönül yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
kutsalakıl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.