SEVGİLİLER SULTANINA (H.Z.MUHAMMED)

Seni düþünüyorum ey sevgili;
Dünyaya geldiðin o günü
Rebuevvel ayýnýn onikinci gününü
O Gün cihan nura boðulmuþ.
Zillet üzerine nur, zulmet üzerine özgürlük,
Karanlýk üzerine aydýnlýk,
Karamsarlýk üzerine umut,
Vahþilik üzerine þefkat,
Merhametsizlik üzerine merhamet,
Ýnsanlýk üzerine umutlu bir gelecek doðmuþtu.
Seni düþünüyorum ey sevgili;
Yüzüne bakanlarýn gözleri kamaþýyor,
Umutsuzlara umut oluyorsun.
Geliþinle cihan mutluluða boðuluyor
Sadece Abdulmuttalip oðullarý deðil,
Ýnsanlýk seviniyor.
Seni düþünüyorum ey sevgili;
Geliþinle diri, diri topraða gömülen kýz çocuklarý bayram ediyor.
Gömüldükleri Topraklarýn altýndan;
‘’Artýk bizden sonraki kýz çocuklarý bizimle ayný kaderi paylaþmayacak’’
Anneler bayram ediyor;
---Günahsýz kýz çocuklarýný gözleri yaþlý ve çaresiz,
Ölüme göndermeyecek,
kadýnlar bayram ediyor;
—Kadýnlýk zillet olmaktan çýkacak,
Babalar bayram ediyor;
—Evlat vahþeti yaþanmayacak,
Köleler bayram ediyor,
—Köle pazarlarý kurulmayacak,
Siyahlar bayram ediyor.
—Artýk siyah beyaz ayrýmý olmayacak,
Fakirler bayram ediyor,
—Fakirlik zillet olmayacak,
Zenginler bayram ediyor,
—Vahþet ruhlarýný bunaltmayacak
Ýnsanlýk bayram ediyor
—Kan ve irin; gözyaþý olmayacak.
Seni düþünüyorum ey sevgili.
Dünyaya gelmeden sevgili babaný kaybediyorsun,
Dünya seni yetimlerin efendisi,
Meleklerse cihanýn efendisi olarak karþýlýyor.
O gün bütün peygamberler saf tutmuþ.
Cebrail baþlarýnda
Seni elden ele dolaþtýrýyor
Herbiri seni kokluyor
Bir sonrakine ulaþtýrýyor
Her biri kulaðýna bir þeyler fýsýldýyor.
Ademi nebi cennetten kovulmasýnýn piþmanlýðýný
Hz.Lut kavminin þilletini
Hz. Þit baþka Salih bir baþka
Süleyman, Ýdris nebi
Harun, Yahya, Davut, Ýlyas
Dile getiriyorlar ayrý ayrý ýzdýraplarýný.
Sadece sessiz sedasýz seni koklayan.
Cebraile dahi sýrrýný vermeyen.
Nemrudun ateþine karþý
HasbünAllahü veniðmel vekil diyerek
Belalalara karþý Allah vekildir diyen
Halilullah seni tebessümle kucaklýyor
Seni düþünüyorum ey sevgili
Sevgili anneciðin üzerine titriyor
Dedeciðin Abdulmuttalip senin uðrunda
Servetini sebil ediyor.
Gelen kutlu bir misafir olunca
Alemi cihan bayram ediyor.
O gün gökkubbe bir baþka güzel
Cihan birbaþka enfes.
Güller efendisiyle buluþuyor.
Cihana öyle bir koku veriyorsun’ki,
Bülbüller mest oluyor.
Geliþin Adem oðlunu zilletten,
Alemi zulmetten kurtarýyor.
Þeytan kahrýndan çýldýrmýþ,
Avaneleri darmadaðýn
Ogüne kadar zulme mekanlýk yapan saraylar
Ýnsalýðý sahte tanrýlar ile aldatan hükümranlar,
Yere yeksan oluyor.
Mekanlar yere yeksan olmalarýna üzülmüyor,
Zulme tanýk olmaktan kurtulduklarý için;
Þükür secdelerine kapanýyor.
Bekledikleri kutlu misafire kavuþmanýn
Burukda olsa sevincini yaþýyor.
O gün kâbe bir baþka güzellikte
Sevgilisini bekleyen gelinlik kýzlar gibi,
Dünyaya sizinle güzel
Eþyaya sizinle güzel
Ýnsanlýk sizinle güzel.
Sizinle bayram ediyor o gün on yedibin alem.



Mustafa Ýbiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: