Bir ateþti gözleri kamaþtýran varlýðýn Hiç beklenmedik bir anda çýkýþýn Donmuþ bir bedende gizlenen yüreði Beklide sen çýkaracaktýn Buz daðýnýn hapsinden
Kararan dünyasýna ýþýk olacaktýn Batan güneþini tekrar alevlendirecektin Unutmuþken içinde gizlenen sýcaklýðý Harýnda yakacaktýn habersizce
Bir günebakan gibi yüzünü dönecekti Uzatacaktý titreyen elleri ona doðru Ürkekti korkuyordu yaralý yüreði Kaldýramazdý bir darbeyi daha
Mesken tutmuþtu çoktan beri Kimsesizler duraðýný Beklemekteydi kadersizler tramvayý Yol almak için imkansýzlýklar diyarýna
Bir anda durdu vaz geçti Gözlerini kamaþtýran ateþe Yürüdü yürüdü yürüdü Belki bir kez daha cesur olmalýydý Belki ordaydý hep aradýðý mutluluk Ve atmalýydý kendini ateþe Ýzin vermeliydi donmakta olan O yaralý yüreðini ateþiyle ýsýtmasýna
Korkmuyordu artýk Karalýydý Býrakýverdi kendini ateþin alevlerine Gözlerini kapatarak …
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.