KIRK DERECE ŞİİR

ne deðiþir gecenin mahremini bozsam þu vakit
nü bir dilek tutsam karanlýðýn içinden
gözlerimin kilitleri kýrýlsa ulu orta
ve sen
sen gelsen uzun ferhat yollarýndan
avuçlarýmý öpmeye



çöle dönen yasaklarýmý delip
yýkasan degajemin en çatallý noktasýný
çýrýlçýplak tenimi giydirsem tenine
korksa yalnýzlýk, gürültülü dokunsan
mýhlansak sonsuzluðun dudak altlarýna
katre katre ..



ölüm orucuna mahkum ettiðim benliðimi doyursa þefkatli ellerin
kulaklarýmda kýzýl/sarý bir gurup týnýsý çýnlasa
çýldýrsam
çýldýrsa nefesin
adam gibi seviþsek



çiçek yazgýlý ömrümden solmayan bir renk uzatsan
yokluðunu ziyaret eden kuþlar gibi üþüþsem baþýna
soylu bir suskuda yýllandýrsam üzüm gözlerini
ahh
dudaklarým hala ne kadar da meyilli
þarap kýzýlý kanýmdan can özümü akýtmaya…



çok zaman önce deðildi oysa
daha bir aþk öncesi
ben sana kaç sefer yaptým kaðýt gemilerimden
yeknesak bir kadýn çehresi gülümsedi yalnýzlýðýn ýslak sokaklarýna
paranoyak düþlerde kaybettim bileklerimi
hüzün yýrtan týrnaklarýmda kaldý deri parçalarýn



alýþýk duruþum alýþmadý retinanýn soðukluðuna
bütün uçurtmalarýmýn ipini kestiler, umursamadým
adaletsiz bir muharebede, çocuk olup saklandým
taþ sektirdi ellerim taþ kesilen yüreðine
sana yazdým, seni yazdým



erken yumdum gözlerimi çýð düþüren bakýþlarýna
yalan yanlýþ uykularda kundakladýn aþkýmý
telef oldu mevsim
üç köþeli adaya hapsolan kadýnlýðýmda



müebbet yerken sevdanýn al yanaklý çehresi
bilmedin, ya da latife sandýn
oysa ben
yastýðýmda avaz avaz
yalnýz sana susa(r)dým
sana susa(r)dým




Çiðdem Parlayüksel


Sosyal Medyada Paylaşın: