PAMUK İPLİĞİNDE SALINCAK NÖBETLERİ

Yürü git adam
devirdiðin çamlarýn üzerinden uzaklaþtýr kendini
devasa bedeninde küçücük bir yüreði nasýl tükettiðini
anlat onlara
aþk bilmez dudaklarýnda, seviþmeleri telef eden sürgitlerini
ve
sevgi kesen ellerinden
kýzýlcýk lekeli yaðmurlar býraktýðýn kaldýrýmlara sererek cesedimi
etimden bir parça daha koparýp
git..




baþladýðýn o mazlum noktada debelen artýk
seçtiðin yolda ýslah ol
ardýmca býraktýðýn es’lerde biriktir yüzlerce
Ýzmarit izlerimi



Anýmsatýr mý sana bilmem
ay ýþýðýnda gözünü göðe devirdiðin an
bir kaç yýldýz kýpýrtýsýna benzeyen
gözlerimin
yeþili çok, kahvesi az harelerini



Ve þimdi
vapur düdüðü duyulmaz þehirlere vur artýk kendini
hatta deniz kokusunu sil hafsalandan
unuttuklarýna ilave et teninde uyuttuðun bedenimi
çiçek isimsiz kadýnlarla yat



Beni boþver
özlemek asli sebebim olsun
heba et bana ait ne varsa töhmet altýnda
tabiatým deðil, ihanet etmek etime kemiðime
söz yanýlgýsý bu inkar tümcelerim
belki de
gölge oyununda danseden yalancý bir siluetim
killi bir tebessümde ertelerim onca düþleneni
ve arþive kaldýrýrým
canlý canlý yüreðime abanan sevgini



Sonrasýnda …



Sen diye bir özne kalmaz iç döküþlerimde
yeni bir günceye baþlar kalemim
son zarýmý atarým/altý altý
kale kapýlarýmdan sokmam
eþkalini
sallanýrým incecik bir ipte





Çiðdem PARLAYÜKSEL




Sosyal Medyada Paylaşın: