Sona An Kala
kýrýlgan kuþlar konuyor kaldýrýmlara
soðuk parkelere deðen ayacýklarýna takýlýyor gözüm
þehrin alasýna boyanan saçlarýna dalýyorum
nazlý kuþlar utanýyor öpüþmeye
içime doluyor ayaz
ya Allah...
aþk niyetine
akþam, avazýný salmýþ geliyor
yýlgýn kuþlar kanat kanat
sema eflatun,göz mesafesi
ürkütmüyor ölüm
avuçlarýmdan sýzýyor zaman
aþk dediðin kum saatinde bir kaç mutlu suret
korkma felek! bana ait sayfayý kapat.
ayrýlýklar doðuran memleketim oluyor gözlerin
ki her ayrýlýk kendi bedeninde kutsanýyor
sessizliðinde atýyor yüreðim
bir kuþlara bakýyorum bir aþka
bir sana yýkýlýyorum bir bana
voltasýný atýyor akþam alnýmýn tam ortasýnda!
boylu boyunca uzanan caddeye iç çekiþlerim saçýlýyor
birbirine deðiyor hiç tanýþmamýþ gibi iki elim ve parmaklarým
ne kadar küçükmüþüm dünya ne dar!
pür dikkat sokak, iþportacýlar ve kuþlar
üþüyor dizlerim
kirpiklerimde onlarca gök güvercin
ölesim var!
nadir .............. 06/01/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.