İNAN

Misafirler gelir gider
Bomboþ eve bakakalýr gözlerim
Ýçimden þarký söylemek gelir feryat figân
Söylerim belki kimbilir

Tamir etmekten ve yamamaktan anýlarýmý
Özlemeye zamaným yok anlamalýsýn
Unuttum diyorsam inan!
Haykýramam bütün sakladýklarýmý

Sokak baþýndaki kedileri gördüm de dün
Adýmlarýmý sürüklediðimi fark ettim
Nasýl kaybolmuþtu beyaz yakasý önlüðün
Gülümsemiþim, manav Osman farketmiþ
Hayýflandým iþte, akþamüstüydü, bikendimdim
Kýzdým sana "neden gittin"

Tik takýna kulak veriyorum güneþ yansýyan duvarlarýn
Huzmelerin dansýna ýslýk çalasým geliyor
En sevdiðim þarkýlarýn nakaratý sadece bir mýsra
Onun da ucu hasrete deðiyor
Ritim tutan ayaklarýma gülümsüyorum
Nefesim tükendikçe biri düþüyor terliðin

Sonra nedensiz çekiyorum tülleri
Akþama ezan iniyor uzaklardan
Hiç kapatmadýðým ýþýklara alýþtý komþular
Kocaman masanýn bir ucuna iliþmiþ sofra
Ve iþte nasýl istersen öyle anla
Büyüyor her bir lokma...

Unuttum diyorsam inan!



ndr....
Sosyal Medyada Paylaşın: