kayip gencligimin pesinde avare ormanda bir cicektim solmak istemeyen inatci bir cicek bazen sonuk yildizlarin huznunde bogulur bazen bir huzur tasardi yuregimden, sonsuzluga.
icimde eskitemedigim, hala o sarki caliyordu cok uzaklardan,dokunakli ve icten...
yorgundum,uzgundum,yarinsizdim hep umutla bekledim yarinimi yuruyusumu zorlastiran bir kar yagiyordu yuruyemiyordum
sensiz yasamaktan bikmistim sevdam,cinayet kadar zordu kapilar ardina kadar kapanmis insanlar yollara dusmus suruler huysuzlanmakta ustelik cigaramda bitmis o an hayalin icime dusuyor, yuzunu goruyorum dunyalara bedel bir gulumseyis inatci bir cicek gibi yanaklarinda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayrettinsahan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.