Gizli saklý yaþýyorum seni. Sevilmeden, ihtimalsizce... Yaðmur damlasýnýn topraða kavuþmasýydý belki de sevgim; Ferahlatsan da içimi, Süzülüp gidendim her defasýnda. Bir daha sevdim oysa; Vazgeçmeyi bilmeden, Vazgeçilmeyi kabul edendim. Gözle görünür müydü bilemem, iki kalp arasý mesafemiz. Dokunmadan kanardým ben.
Ve bir sabaha daha ihanet ederek uyandým, istemeden; Yalnýzlýðýmla uyanmýþtým güne, koynumda geceden kalma mecburi bir ayrýlýkla..
Oldukça fotojenik bir aþýðým ben. Acý çekiyorum, gülümse...
[herþeyeraðmen]
Sosyal Medyada Paylaşın:
pesimist_19o3 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.