Bende'dir Özüm Bendegâhında
Bu hayatta ne isen O’sun.Kime kulsan onadýr minnetin.An gelir yazdýðýn bütün satýrlar harf harf döner sana,ne yazdýysan,ne çizdiysen O’sun.. Cihan-ý han olursun,þah olursun,hünkâr olursun,efendi olursun,mâh olursun,meh olursun..
Gel gör ki ne olursan ol,özünde kulsun;zira ne isen O’sun...
Hangi dala tutunsan,tuttuðun dalýn özünü unutursun,
Mecnun olsan Leylâ’yý unutursun,
þah olsan himmeti unutursun,
Alim olsan hikmeti unutursun,
Tuttuðun dalýn yapraðýný unutursun
Od olsan Ýbrahim’i,
Âb olsan Yûnus’u,
Kuyu olsan Yûsuf’u,
Aðaç olsan topraðý unutursun,
Gel gör ki;ne olursan ol,
Özünde kulsun,zira ne isen O’sun...
Dinle! Ney der ki,âh u zarým,nalîþim ayrýlýktan..
Ýçim oyuk,baðrým yanýk,dilim lâl,derdim devasýz,nefsim hâyasýz..
Derd ü elem bendedir,özüm toprak,özüm su,özüm ilâhidendir....
Sabr-ý hududa derman kýl ey dost!
Vefâ eyle bu cana
Gönülde takat,dilde sabýr kalmadý,
Sabr-ý hududa derman kýl ey dost çare kalmadý...
Ateþ misin ey yaren çoðaldýkça yakar oldun?
Ateþ ehlî deðiliz,zîra bundan âb-ý revândýr gözyaþýmýz.
Maðrur kýlma gönlünü ey dost BU HAYATTA NE ÝSEN O’SUN
Ne olursan ol,özünde kulsun...
Hâb-ý gafleti bilen bizdendir,
Ehl-i derd olan bizdendir,
Nemrut’un ateþine tüküren bizdendir,
Özüne hoþça bakan bizdendir,
Dili leylâ,kalbi ikrar olan bizdendir..
Ey âdem evladý!
Nefsimedir sitemkârým,anlayanadýr sözüm
Ýzzet-i nefs ile aþýk atmak meþrebimcedir,
Zikr-i ÞAH-I MERDAN: HÝÇBÝR SÜS EDEB KADAR GÜZEL DEÐÝLDÝR.
HADDÝM DEÐÝL LÜZUMDAN FAZLA SÖZ,
NEFSÝMEDÝR SÝTEMÝM,
ANLAYANADIR SÖZÜM,
BENDE’DÝR ÖZÜM...
AZÝZ ÖZGÜ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.