BENCİL ZEVKLER KOLEKSİYONU

Kimeyse kime
Kime ne...

‘’Her þey boþ hepsi palavra
Ýþte bu yüzden!’’


Aðla aðla geçer…
Karmakarýþlardayým…


BENCÝL ZEVKLER KOLEKSÝYONU

gözlerimden dökülen yaþlarý dindirmek için;
merhamet edip parmaklarýný yüzümde hafifçe gezdirir
þefkatle yaþlarýmý siler miydin,
yoksa sinirlenip dudaklarýndan bir çift ’kes aðlamayý’ sözünü çýkartýp
kýzgýn bakýþlar fýrlatýr susturur muydun beni?

dudaðýmýn kenarýnda beliren küçük bir gülücüðe
ayný tatta bir gülümsemeyle mi karþýlýk verirdin
yoksa boþ boþ bakýp ’ne gülüyorsun’ diyerek
kestirip atar mýydýn her þeyi?

dudaklarýnla beni ateþlice öperken
aklýndan geçenleri bana okumak ister miydin

bir anlýk bencil zevkler koleksiyonu her þey

günahým ilk defa aþýk olduðuma tutulup kalmak
cezam terk edilip sersefil ortada kalmak
istediðin ne benden susma söyle!

duygusal bir karma karýþmýþlýk, rüya mý gerçek mi ayýrdýna varamadýðýn
ifadesini yitirmiþ cümlelerle bezenmiþ madde baðýmlýsý gibi uyuþturan
soyut bir bað mý
sadece tenini tenime deðdirip rahatlayana kadar seviþtikten sonra
tekrar azmak mý

yapacaðýn þey bedenimin arasýndan cýmbýzla saf duygularýmý çýkartýp
içimi kurutuna kadar içmek mi
yoksa duygularýmý bedenimden buharlaþtýrýp sesimi keserek sen zevkine varýp da
doyana kadar seviþmek mi

istediðin þey duygularým mý bedenim mi
birinden birini istersen ruhsuz kalýr her þey

ya benden kalbimde hissetmeden dudaklarýmdan dökülen boþ bir
’seni seviyorum’ duyarsýn
ya da kýytýrýk bir yataða senin zevkin için isteksizce çýplak uzanmýþ benden
saçma sapan inlemeler duyarsýn

…gece vakitlerinde…
bencil zevkler koleksiyonunu biriktirmeye devamlardasýn yine

benden beni istersen eðer
elimi tuttuðunda kalbim seninkiyle birleþmek için;
dýþarýya çýkmak ister gibi delice atar
dudaklarým dilimle beraber muhteþem bir uyum içinde dans ederek
’seni seviyorum’lar fýsýldar
sonra yüzüm sana hafifçe yaklaþýr
nefesini boynumda hissettirip nefesimi boynunda hissedince
dudaklarýnýn ateþi benimkilerle buluþur

öpüþürken beni yangýnlara sürüklediðin vakit
hýzlanmýþ nefeslerimiz duyulur sadece
ellerin çoktan belimin altýný bulmuþ okþarken,
dilinin ucu kulaðýmýn kenarýnda izlerini býrakýr

yorulmuþluðun arasýnda durduðun vakit,
’seni özledim’ dökülür dudaklarýndan
ve karþýlýðýný beklerken gözlerin gözlerimi delip,
sabýrsýzlýðýný ortaya çýkarýr
heyecandan titreyen bedenime eþlik eden
çatlamýþ sesimle;
’ben de seni’ yerleþtiririm dudaðýmýn kývrýmýndan kulaðýnýn ucuna
fýsýltý halinde

sonra bedenlerimizin her köþesini ezberlemiþ,
ruhlarýmýzýn içindeki tüm aþký son damlasýný kadar içmiþ olsak da
hala doyumsuz kalmýþ olarak isteksizce toparlanýrýz

ve birden tüm her þey bittiðinde senden ayrýlýrken,
üstümde senin kokun,aklýmda yaþadýklarýmýz,kalbimde çarpýntý
ve
mantýðýmda suyun altýna girmek kalýr isteksizce








‘’Her þey boþ hepsi palavra
Ýþte bu yüzden!’’



Kimeyse kime
Kime ne...


gönül yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın: