Bilemedin
Aþk dedikleri çok nazlýdýr bilemedin
Çok narindir çabuk kýrýlýr,
Çarçabuk üzülür olur olmaz þeye
Ölümsüz bir kale gibi gölgesi
Küçük bir ters rüzgârda nasýl da yýkýlýr gövdesi
Bilemedin bir yürek neye çarpar
Yüreðin hiç çýrpýnmadý ki
Hangi çaresizlik bileðini büker
Uzattýn mý sýcaklýðýný ellerinin
Uzatmadýn ki
Sahte ýþýklara bir kez kanar göz
Bir kez inanýr masum bakýþlara
Bilemedin inandýrýcý olan tek yalan vardýr
Söyleyenin kulaklarý hep kapalýdýr
Yalaným ben diyen haykýrýþlara
Kiþi kendi gözünü görmez
Iþýðýn siyahlýðýný nasýl bilsin
Gitmeye karar vermiþse düþünceler
Kim söyleyebilir
Kim söyleyebilir giden nasýl geri gelsin
Sevenler özler, sevenler bekler
Sen ne sevdin ki ne bekleyeceksin
Eminim baþýný kaldýrýp bir sahte gururla
Bir þair beni sevdi diyeceksin
Bir þair beni sevdi diyeceksin
Susuz çiçekler gibi bükecek boynunu yüreðim
Çekilip gönlünde ýssýz bir köþe bulacak
Sarýlacak yine dikenli yalnýzlýðýna
Sevmesini bilen bir yürek bekleyecek belki
Belki kendi gölgesinden bile saklanacak
Bilemedin aþkýn nazýný
Kýrdýn en ince yerinden bir çýrpýda
Dilerim sen de asýlýrsýn bir çerçeveye
Beklersin hep
Beklersin gözlerin kapýda…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.