sabah deftere sýzýyor çürük görüntülerle aþk mý gece çilesini vermiþ uyuyor
karanlýðý satýn mý alsam ? param yok ki izmarit gülme
II
bu pencereye bir þey söylemeli ya da önüne þiir örmeli adamlýðýmý güneþe tutuyor hadsiz
kuzum çocukluðum yok mu yok kelimeler sessiz
III
dün kim doðdu hatýrlýyorum bir bahçeydi epey zorlandý zaman nar aðaçlarý kayýsý yere düþmüþ kurumuþ annem gençliðini topluyor sözde büyüyecek karþý komþu baðýrýyor ’ya avuçlarýnda daðýlacak ya da hüzünde küflenecek ömür’ zalim komþunun oðlu daða çýkmýþ yazýk kendini aðaçlarla görüyor
öyle bir þey
IV
tekrar aynaya bakýyorum zavallý býkmýþ ayný soruyu cevaplamaktan ayna olmaktan býkmýþ yüzüm siktir be bre aynaya ne kim olduðundan boksun iþte kahrolsun faþizm kahrolsun insan
yine hayal mi gördüm ne
V
boþ bir oda bu ona alýþýyorum kendimin yerine bari bir ateþ yaksam bir katkým olsa kendime yok uyumuþum akþam olmuþ yine
kalemim nerde
Sosyal Medyada Paylaşın:
LuyCiyano Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.