sakladým seni yapraðýn ayasýna,
gözlerim bakýþlarýný en geriden...
bir göz süzüþüne hasretken
düþerim sensizliðin yoluna
giderim bir bilinmeze
ýslak yüreðim ve
yazmayan kalemimle...
bekledim acabalara sarýlýp sýký sýký,
ömrümün hesabýný tutup günlerce...
aðýr bir bedel geldi önüme
kývrandým...çaresiz
yürüdüm bulduðum yolda
sensizliði cebime koyup
unutup gözlerinin güzelliðini...
nedendir diyemeden yazgýma
sormadan kimseye yurdunu yuvaný...
bir ben yokum sanki senin dilinde,
çare desen yok...umut desen ölü deniz...
ne zormuþ seni sensizliðinde
sonsuzluða gebe günlerde de sevmek...
bilseydim sevdiðini...gider miydim?
SERAP HOCA