TENCERE DİBİN KARA
Tencere dibin kara, seninki benden kara,
Kara çalanýn yüzü, kara çalandan kara.
Bize verilen görev, sanki kusur aramak!
Kusurlu fýrçamýzla, kusursuzu karamak!
Kendi ayýbýmýzý, ayýplarla kapatýr,
Baþkasýný ayýplar, bilmeyiz gönül hatýr.
En azýndan çamur at, hiç deðilse iz kalsýn!
O pak temiz insaný, insanlar kirli sansýn.
Karþýmýzdaki bilmez, illaki biz biliriz,
Ve yahut ta o bilir, biz hiçbir þey bilmeyiz.
Günlük enerjimizin, yüzde doksan beþinde,
Ýkna çabasý gelir, tartýþmanýn peþinde.
Ýddiacý taraflar, üstünlük saðlayamaz,
Sözleri uzar gider, tatlýya baðlayamaz.
Mütevazý olanlar, enginlerde olsa da,
Onlar altýn gibidir, üstü pislik dolsa da.
Yaralý sen sükût et, belki adam sanýrlar,
Sarraflar; demiri de, altýný da tanýrlar.
12.01.2011…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.