aðladýðým yerde düþüyordun gözlerinden istanbul’un yenilmek üzereydim, susuyordun, duymuyordum þairdim, tek hece bile anlatmaya yetmiyordu seni kalemimin kýrýldýðý yerde kayýp þiirlere karýþýyordun
bekliyordum, istanbul’da yanýmdaydý sen de ordaydýn ama yalnýz bekliyordum
neyi beklediðimi bilmiyordu istanbul ben de bilmiyordum sen de neyi beklediðimi bilmediðimi bilmiyordun
sýrýlsýklam iki kadýn geçiyordu gözlerinden gitmek üzereydin, çýplak bir gündü, üþüyordun kahretmek pahasýndaydýn, anlýyordum ordan burdan konuþur gibi susturuyordum seni istanbul aramýza girmiyordu gitmek üzereydin ve galiba bu defa gidiyordun
Sosyal Medyada Paylaşın:
kadirgunaydin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.