ÜSTATLARIMLA SOHBET
Sâkilerin elinden boþalýrken bâdeler
Bülbülün sancýsýyla ýslanýyor dideler
Fasl-ý bahar bitmiþti eserken poyrazlarým
Meclisin ortasýnda çýnlýyor avazlarým
Ýnliyor sûzinaklar, inliyor bayatiler
Mâzilerim yok oldu, aðlýyordu âtiler
Sefânýn hevenkleri tutuþmuyor bu gece
Yüreðime katranlar yaðýyor ince ince
Sükûtun devri bitti, þimdi çýðlýk devri var
Yaðýyor kâkülüme, durmuyordu beyaz kar
Dalgalarým durmuyor, benden alýr intikam
Hüzünlerim durmadan rakseder makam makam
Hicraný döküyor rast, isyan tutuyor uþþak
Dildarlar sersem olmuþ, titriyor dudak dudak
Karanlýklar saçýyor zamanýn dehlizleri
Hisleri öldürüyor gönlümün filizleri
Yaralar kabuk yapmaz, sancýlar deþiliyor
Solan meclislerimde kasvetler eþiliyor
Nihavent tesellisiz, hicazlar aðýt yakar
Kor sultan-ý yegâhým durmadan câný yýkar
Kanunun tellerinde çoðalýyordu diken
Canlarýmýn baðrýnda açmýyordu fesleðen
Yangýnlarým toy tutup, otað kurdu bu gece
Bütün gazeller yandý, söndü eldeki hece
Nedim’imin kabrinde kor lâleler karardý
Hazanýn öfkesiyle yapraklarým sarardý
Ocak rüzgârlarýna endiþeler toplandý
Ýçin için aðlayan menekþeler toplandý
Bir yudum teselliyi çok görmüþtü hancýlar
Ey zamaným söyle sen, ne gün diner bu acýlar
Kemanlarýn yayýna, mahur hep yaþ mý döksün
Buselik yoldan çýkýp, kalbe zakkum mu eksin
Nedir bu çöküþ üstad, neden Hafýzlar susar
Neden benim canlarým, kabrine zehir kusar
Ruhumda açmaz lâle, biçare kaldý gönül
Ufuklar ötesine gitti sümbülüm ve gül
Ýstanbul’um yanýyor, ona bakamaz oldum
Tepeler zehir saçar, onu yýkamaz oldum
Mucizeler tüttürmez, zordaydý niþaburek
Sakarya’m kan sýzdýrýr, yanýyor Kýsakürek
Önümdeki kaldýrým, siyahlara boyandý
Kulaklarým nur deðil, eyvahlarý duyandý
Durmadan katranlarla ýslanmýþtý hep gece
Dinmemiþti ruhumda çoðaltýlan bilmece
Asrýmýn aðlarýnda þimdi kor cirit atar
Delik deþik gönlüme alevlerini katar
Ah, kýþýn uykusundan bir uyansa Tanpýnar
Kalpte hazan bitecek, ulaþacak nur bahar
Ama heyhat ki heyhat, hazanlarým bitmiyor
Solan bahçelerimde bülbüllerim ötmüyor
Canlarým oyalanýr yalan maceralarla
Huzurlarý öldürür çoðalan karalarla
Ey üstadým Fuzuli teselliler ver bana
Sen benim hekimimsin, þifalarý ser cana
Yine eskisi gibi maksat kuþlarým ötsün
Yüreðimde dolaþan yangýn muamma bitsin
Ýþleyin beni artýk, ey gönül sarraflarým
Her an sevdayla dolsun, þiirdeki saflarým
Pervâne’nin baðrýna döþeyin elmaslarý
Kýrýn artýk þevklerle ruhumdaki yaslarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.