VASİYET!..
Sevda diyarýnýn orta yerinde;
Hicranla çizdiler yolumu benim…
Kimseye yar etmem nasibim artýk;
Kurþuna dizmeyin solumu benim…
Hüzzam bahçesinden gülleri derip;
Gönülsüz, kuru bir öpücük verip;
Leyla’yý can yaptý, koluma girip;
Mecnunla gezindik çölümü benim;
Vazgeçtim bu gece canandan, candan;
Aldýðým nefesten damarda kandan;
Hançeri inatla çýkarýp kýndan;
Vurmayýn dalýnda gülümü benim…
Günaha bilerek kandýðým gece;
Senide muhannet sandýðým gece;
Bir anka kuþuyla yandýðým gece;
Savurun boþluða külümü benim…
Yýllarca çoþtun da bu gece durul;
Tahtýna gururla neþ’eyle kurul;
Ýstersen yas tutup meftama sarýl;
Kavuþtur ölürken kolumu benim…
Ali ALTINLI – 15/01/2011
Saat: 00:20
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.