Bana Gel

Güneþ yeryüzüne dökülüyor,

Ben derinliklerde puslu yaþýyorum,

Mavinin dünyaya yaltaklanan galiz gölgesinde

Hiç nefes almadan,

Pelteleþmiþ olarak yatýyorum.

Yukarýda büyük bir savaþ var

Kýzýl lavlar açýk maviye galebe çalar

Sonra dünya kararýr,

Benim dünyamda, hakimdir renksizlik

Savaþ burda biter,

Geriye kalan son saldýrý sezsizlik.


Þimdi orasý harmanlýk.

Ay gururludur,

Tüm görkemiyle þahlanýr

Onunla beraber,

Iþýklý menfur ruhlu maviler sallanýr

Sen seyredersin onlarý,

Kamaþýr gözlerin, sen göremezsin beni.

Gözlerine fýsýldarlar her türlü yalaný

Kanma! aklýna sokulan kararsýz sözcüklere.

Gösteremezsin onlara içini, söylesene

Kapalý kapýlar ardýnda

Nasýl hayal edebilirsin onlarý?

Aklýný baþtan sona yoklarlar;

Gözlerini ödülde tut!

Hissederse bakýþlarýn aldandýðýný

Sonra iyileþtirmen gerekir

Gözlerinin arkasýndaki bahtsýz acýyý


Ben Ay’a iyi geceler dilerim

Þefkatli güneþimi isterim,

Mavileri inciten

En sýcak nurlarýný,

Seni benim yanýma getiren.

Býrak dünya içerde ne olduðunu görsün,

Ayýrma beni senden.

Al burdan götür beni kýyýya

Uzanalým orda sonsuzluða,

Kimin ne gördüðü,kimin umrunda,

Burasý güzellikler ülkesi diyorsun ama,

Burada,

Gece ýþýðýnda,

Ölür gibi hissediyorum.

Çünkü sadece hayal edebiliyorum.



Dilara Güney --06.01.2011 -- 01:18

Sosyal Medyada Paylaşın: