Ýçimde mevsim üþür titrer güçsüz gölgeler
Kaðýt kesmez kamalar parçalarken baðrýmý
Çelik bir ýzgaradan ruhum elemi eler
Rüzgârlar süpürür mü yüreðimden aðrýmý?
Baþým önüme eðik, omzumda tonlarca yük
Etekleri sürünen üç beden daha büyük
Hesaplanýp iþlenmiþ yalnýzlýk taþýyorum
Yaþamak buysa þayet iþte hep yaþýyorum.
Özgür uçan bülbüldüm hapsedildim kafese
Dut döktüler önüme o yüzden susuyorum.
Ýhtiyacým var belki ensemde tek nefese
Hissettiðim öfkeydi sevgiye susuyorum.
Vicdansýz yýllar yýktý hergün suratým dökük
Toparladým dertleri dermansýz boynum bükük
Çýkarttým anýlarý bu güne taþýyorum
Nasýl unuttum diye kendim de þaþýyorum.
Doldurdum umudumla sýrtýmdaki heybemi
Uçsuz bucaksýz ömre mahmuzladým atýmý
Yarýþtým fýrtýnayla alýp azýya gemi
Çalýþtým düþünmeden kaybolan rahatýmý.
Hak aþkýndan sarhoþum hem de nasýl körkütük
Almýyor bir çoðunu cepken büyük cep küçük
Fazlasýný derleyip yuvama taþýyorum
Engelleri yok sayýp inatla aþýyorum.
Afet Kýrat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM