BENİ BENİ!..

Dalýnda gezinsin meltemin yeli;
Poyraz ol sevdiðim kýr beni beni…
Yetim kalan ceylan yavrusu gibi;
Melek þefkatinle sar beni beni…

Hiddetin de kaþýn, neþ’ende yüzün;
Dilinde muhabbet artýrýr sözün;
Gönül ocaðýnda ateþin, közün;
Yakýyor teninde kor beni beni…

Mahzende þarabým kadeh de narým;
Sen yoksan efkârdan öte efkârým;
Gönül defterinde kârým, zararým;
Çýkar, topla, böl, çarp yor beni beni…

Solmasýn gül yüzün bülbülüm küser;
Payýna feryatlar, figanlar düþer;
Gözlerimde saklý verdiðim eser;
Okusun her gece yar beni beni…

Açýlsýn kollarýn perdeler insin;
Gönlümde hasretin yaðmuru dinsin;
Melekler omzuma duayla binsin;
Âlem-i Cihandan sor beni beni…

Ali ALTINLI – 13/01/2011
Saat: 17:19

Sosyal Medyada Paylaşın: