Yýllarýmý verdim saz ile söze Kadir kýymet bilmez geldik belkide göze Felek bakmaz artýk yaþ ile söze Bu dünya yalan belki ama Hayatýn tek bir gerçeði var O da yalnýzca ölüm
Ölüm geldi sessizce Çaldý kapýyý korkmadým Bir kýrýk sazdý elimde Dolandým durdum Kimi zaman gece çaldým Kimi zaman gündüz
Yýllarca ses oldum Yaðmur oldum yaðdým Nefes oldum dillerde dolandým Ama korkmadým Hep yürüdüm Kim için türkülerim için Kim için nefesim için Bu genç yaþta ayýrdýlar bizleri Yalnýz kaldý þimdi türkülerim Ben ölümden deðil Sizlerden ayrýlacaðým diye korktum Bundan sonra türkülerimle anýn beni
Oy daðlar Zalimsin sen daðlar Kar yaðar kapanýr yollar Giden bir türlü geri gelmez Analar kan aðlar
Ýz kaldý el üstünde Göz kaldý yol üstünde Yollar uzun dönüþüm yok El veda sana hey insan Ben gidersem sen aðlama Siyah perde indi önüme Sabahýn ayazýnda Her an sarmalar bizi ölüm Kapalýdýr kapýlar Geçilmez her taraf örümcek aðý El veda sizlere
Ben öldükten sonra Ne gözyaþý kalýr Nede bir duygu Ben giderken ardýmdan Sazým kaldý sizlere hatýra Sanma ki Uzaktýr ölüm insanlardan Bir nefesti Gezip durdu ensemde yýllardýr ölüm Güneþin doðuþuyla buldu beni Ýlk defa bu kadar Yakýn hissetim kendime ölümü Çalamam artýk sazýmý koptu teli Uçup gitti gelmez geriye bir daha Kývýrcýk Ali... Hüseyin YANMAZ 13/01/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tercanlı24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.