Sis
Beyaz tülleriyle bir kadýn sanki
Beni kollarýnda bürür gibiydi.
Bin yýllýk özlemle yanan bu can ki,
Arzunun ardýndan yürür gibiydi.
Çekti beni kollarýna yar gibi,
Dudaðýma buse verdi nar gibi,
Yaktý þu gönlümü beyaz kar gibi,
Gözleri firaký görür gibiydi.
Bu beyaz karanlýk yuttu ruhumu,
Ardýna katýp da güttü ruhumu,
Koynuna alýp da yattý ruhumu,
Ruhum ateþinden erir gibiydi.
Ellerime deðdiðinde þebnemi,
Damla damla yaðdýðýnda þebnemi,
Yanaðýmý ovduðunda þebnemi,
Tutuþan bedeni kurur gibiydi.
Bu beyaz gelinin kaybolan ruhu,
Yükseldi göklere duyuldu ahý,
Yer etti gönlüme güzeller þahý,
Yarýna da ümit verir gibiydi.
13.01.2011 kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.