YALNIZLIK VE BEN

Üzerime üzerime geliyor yalnýzlýk
Hazan mevsimindeyim çaresiz.
Duygu gemisi bir baþka yol alýyor denizimde
Aðlamaklý bir bakýþtayým...
Ne yapsam bulamýyorum kendimi
Hayat denen çukurun içerisine düþmüþüm
Çýkmak bilmez bir haldeyim
Kafamý nereye çevirirsem çevireym
Her tarafýmý yalnýzlýk kaplamýþ !

Ýþte geriye kalan sadece çaresizliðim.
Issýz sokakta tek baþýma yürür gibiyim sanki
Aðlamaklý sözlerimle çaðýrýyor kalbim o eþsiz sevdamdaki saklý seni !
Hani nerdesin, diye haykýrýyorum sana...
Bilirsin ya hani hayatýmdaki tek mutluluðum sensin.

Yalnýzlýðým ve ben !
Hayat denen bir ateþin içresindeyim...
Umut mu býrakýr sende !
UMUTSUZSUN...
Sevinç mi býrakýr !
ÇARESÝZSÝN...
Izdýrap ateþi bu
Çýksan kurtulamazsýn
Kýsacasý sen çaresiz ve yalnýzlýksýn.

Evet ben...
Her þeyi yanan odun parçasý gibi gören,
Umutsuz olan ben.
Yanlýþlýk yok ta kendisiyim...

Her gece uyuduðum zaman rüyalarýmda seni görürüm
Ve kulaklarýma yankýlanan ses,
’Yalnýzlýðým ve korkum’ olmuþtur.
Ellerimi tutuþunun bir hayal olma korkusu bu
Yalnýzlýk ve sensizlik korkusu !

Sevda Çiçeðim...
Tek dileðim var senden
Benim adýmý YALNIZLIK
Soyadýmý SENSÝZLÝK koyma.
Beni çaresiz býrakma !
Sosyal Medyada Paylaşın: