YAĞMUR SEVGİLİM

Yaðmur ve sevgilim


ne çok yaðýyordu yaðmur.
neþter girdi,
gökyüzü yarýldý sanki..
gökyüzü içimde
içim gökyüzüne bulaþtý

camlarý zorlayan yaðmurla
uyandým
sen de koþtun mu..? camlara
büyük bir yalnýzlýkla...ve,
iþlenmemiþ suçlarýný
sen de
verdin mi yaðmura...

acýyan yüreðine raðmen
hiçbirþey yok saydýn mý..?
içindeki ben aktý mý
camdan sýzan damlalar gibi..

yaðmura yapýþan gövdenle
uyandým.
bin yýldýr sanki ölüydüm
yaðmurla..yaðmurla sevgilim
sana döndüm..

istanbul ve yaðmur
boðaz ve martýlar
ve saçlarýn yosunlu
yosun kokulu
hayallerimde binbir geçit
ýslak bedeninle göðe çekilen
gökten inen
sen ve ben...

biriciðim
ölüm bile istemez seni
ölüm bile sevmez ölmeni
acýlarýný unuttursun diyedir
çiçeklerinin dualarýna inen yaðmur....


mustafa kaya / 17.09.2005
beylerbeyi

Sosyal Medyada Paylaşın:

e.mustafa kaya Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SÜLEYMANİYE CAMİ UYUŞTURUCU UMRE KÖSTEKLİ SAAT YENİ GÖKYÜZÜ VEDA EDERKEN ÖĞRETMEN HAYATA GÜLMEK AŞKIN RENGİ UYUŞTURUCU GÜNEŞ