HATİCE ÇERÇİ’YE
Yeni torunum oldu, tam on altý yaþýnda,
Ýlkbaharýn gülleri, taçlanýyor baþýnda.
Aileden biridir, tanýyorsunuz gerçi,
Þiir prensesidir, adý; Hatice Çerçi.
Eminedir annesi, o da benim bacýmdýr,
Sevinçleri sevincim, acýlarý acýmdýr.
Bana dede deyiþi, yüreðimi kaynatýr,
Öyle þiir okur ki, yeri göðü oynatýr.
Heyecanlý duyarlý, aklý yaþýndan büyük,
Taþýmayý biliyor aðýr gelse de bu yük.
Eksikleri var amma, zamanla olgunlaþýr,
Köprü kurar, bu günü, gelecek nesle taþýr.
Kendini baþkasýndan daha üstün sanmazsa,
Ýltifata þýmarmaz, alkýþlara kanmazsa,
Þöhret bela getirir, hissedip anlamalý,
Öyle aðýr bir yükün, altýnda kalmamalý.
Fazilete bürünse, erkânla edebiyle,
El üstünde tutulur, tevazu sebebiyle.
Güzel kýzým Hatice’m, inþallah onurlanýr,
Þu yaralý dedesi, sevinir sürurlanýr.
12.01.2011…Mustafa YARALI
--------
Mahcûp eder mi hiç! Dede’sinin Hatice’si/Prenses’i
Sanmaz, Kanmaz, Þýmarmaz Ýnþa Allah, Dede’si!
Dilerim çok mürüvvetler görsün Ailesi,
Daha çook iftihar etsin onunla Dede’si!
Dost kalem ;AHÝRETEHU’DAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.