AYNA
Yüz binlerce aynaya, yüz binlerce baksan da,
Her birinde gördüðün, canýmdýr canýmdýr.
Her birini kýskanýp, milyon parça yapsan da,
Tamamýndan yansýyan, sýrrýmda Sübhan’ýmdýr.
Akþam olduk gurupta, sabah olduk þafakta,
Kamer ile gezindik, güneþ ile dolandýk,
Harekette sükûnda, enfüs ile afakta,
Türlü þekiller aldýk, bin bir renkle donandýk.
Sevgilinin elinden ab-ý iksir içeli,
Anlamýný kaybetti, zaman mekân kavramý,
Ýki idik bir olduk, senden benden geçeli,
Bölünmez bir bütünüz, her an vuslat bayramý.
Kâinatý kaplayan, hakikat nuru doðdu,
Eþyalarýn üstünden, sýyrýldý örtüleri.
Karanlýktan eser yok, bir nur ki nuru boðdu.
Tek noktada cem oldu, öteyle berileri.
Her taraf ayna oldu, her aynada o vardýr,
Görünenler sýfatý, gören de kendi Zat’ý,
Ýnsan bize ad oldu, insan; ismi kadardýr.
Þu yaralý gönlümüz, aþkýna binek atý.
07.01.2011…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.