KARA TOPRAKLARLA DOST OLDUN ANNE

Kuþun kanadýnda.
Güvercinin yüreðinde.
Uçardý sevgin.
Hep saçlarýmý okþardýn.
Umudum, varým yoðum.
Bir tanem,caným derdin.
Kara topraklarla dost oldun anne...

Þimdi gizli aðladýðýmý.
Bakýp görme ne olur...
Ýstemem, istemem .anne
Sýcaklýðý kaldý,güzel ellerinin.
Birde yüzünün tatlý gülüþü.
Bizi býraktýn gittin apansýz.
Kara topraklarla dost oldun anne.

Þimdi sevda türküleri söylüyor tohma.
Yüzüme öyle manalý bakma...
Uyandým derin uykulardan
Sen yoksun.
Ellerinin sýcaklýðý yok.
Yüzünün gülümsemesi yok artýk.
Kara topraklarla dost oldun anne

Bir bulut aðlýyordu gökyüzünde.
Yaðmurlar yaðýyordu ,ince ince.
Ben aðlýyordum.
Piþirdiðin güzel ekmekleri,yiyince...
Sýcaklýðýn kaldý ellerimde.
Sanki gelecekmiþsin gibi komþuda.
Kara topraklarla dost oldun anne..

Anneler ölsün.
Acýnýzý görmesin derdin.
Öldün de biz senin acýný gördük anne.
Gittin de daha gelmedin.
Ellerinin sýcaklýðýný.
Yüzünün gülümsemesini unutamadým.
Kara topraklarla dost oldun anne.
www. ocakbey.com.

Eklenme: 22-05-2006
Þair: Arif Ocakçý ocakbey
Eklenme: 14-09-2006










Sosyal Medyada Paylaşın: