Andersen’ in sevimli masallarýna hiç benzemiyordu hayat kötü yürekli devler bile yoktu kendi gölgesinden korkan cücelerin devasa kahramanlýklarýný anlatan soytarýlarla doluydu dört bir yan kulaklarý týrmalayan fýsýltýlarýn içinde yok olan gerçekleri aydýnlatmaksa güneþin iþiydi
ay ýþýðýna raðmen tüm kötülükleri gizlerdi karanlýk o yüzdendi gündüzlerin geceden muteber olmasý…
bir daðlar yerinden oynatýlamaz birde kartallar gözlerinden vurulamazdý ya denizler, onlarý hangi çýlgýn rüzgâr alt edebilirdi
iþte o yüzden güneþ her sabah dimdik duran daðlarýn eteklerinde açan, süt kokan kardelenlerin üþümüþ yanaklarýna öpücük kondurur kartallarýn keskin gözlerine ýþýk hareleri saçar denizlerin kabaran öfkesinde altýn gülüþlerini yýkar sonsuz özgürlüðün tadýný çýkarýrdý
…..
kül ve duman yangýn yerinden arta kalanlar yaþam bitmek bilmeyen kaos ah insanlar ! ve insan(cýk) lar engellenemeyen ihtiraslarýna yenik mutasyona uðrayan kýskanç ruhlar geleceðin felaket tohumlarý ! sarstýnýz evrenin kutsal kubbelerini
gözü dönmüþ bir hortum gibi tüm güzellikleri çektiniz içinize somurdunuz umudun zerrelerini þimdi kin ve nefretin kol gezdiði yorgun topraklarda, ne çiçek açar ne de kuþlar öter artýk gönülsüz kurulan tahtýnýzda saltanat sizin doya doya keyfini çýkarýn…
ayþe uçar 11 / 01/ 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.