ÇERNOBİL ÜZERİNE

Bu kýþ yoksul halk sofrasýnda
Bir demlik çay olarak yaþadým.

Kirli alüminyum kaplar’da
Ve kücük bardaklar’da
Biraktim birer birer
tanelerimi.

Kömür karasi bedenim
Üzerimdeki zehiri
Ýhbar edemeyecek kadar çirakdi;

Büyük insanlar
Galler’de koyunlarin
bulgaristan’da çocuklarin
Karadenizde solan yapraklarimizin
Farkinda bile olmadilar.

Ey
Aç gözlü yilanlar...!
Kaburgalarini görmekteyim
Fakir halklarin,

kanserli çocuklarin,
damlayan göz yaþlarini
Akitmaktayim
Yapraklarima,
Temizleye bilmesi
umuduyla
üzerimdeki
pis kokunuzu.

Onca soruyla geldim
Tükendim her bir yudumda,
Artik ölüm zamani
Susmali ve savrulmali
Karadeniz kiyilarina,

Bu kiþ bir tutam çaydým
Kahvehanelerde,
Televizyonlarda,
Çýtýr simitlerin yaný baþýnda.

Þimdilerde
Çernobilde bir vakkayim

Aç gözlü avrupalilarin
Dramla son bulan
Oyunlarinin

Hopa’da katledilen
Küçük bir parçasiyim..

Devrim Dokdere


{ nükler santrallerin ölüm saçtigini bile bile, bu vahþete ülkeyi sürükleyen Takunyali liderlere küçük bir fisilti} ......

Sosyal Medyada Paylaşın:

Devrim Dokdere Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

ÖZGÜR TUTSAK Hasankeyf Üzerine KOBANÊ ÇINARIN GÖLGESİNDE Yaprağı avuçlayan rüzgâr Ülkemdeki Çocuklar ÖZLEM İÇİN YAZILMIŞ SON ŞİİR İSTANBUL'DA YAŞAYAN SOKAK ÇOCUKLARI VE ONLARIN TÜRKÜLERİ‏ AĞAÇ GİBİ.. BİZİM ÇOCUKLAR