SEN ÝSTANBUL’SUN
Sen Anadolu’sun
Topraðýn her diyardan bir avuçla bezenmiþ.
Her tenden bir rengin var.
Her þiveden bir türkün yakýlmýþ,
Rüzgarýna karýþýr savrulur semalarýnda.
Sýla kokulu çay demleri,
Akþam vakitleri bir nefes olur gurbet kuþlarýna.
Sen Ýstanbul’sun...
Sen hayalsin,
Yýldýzlar süsler gökyüzünü ýþýl ýþýl.
Her bir hayal barýnýr sokaklarýnda.
Bir gün var olmak için beklerler sessizce.
Ýlhamsýn yar olduðun sayýsýz düþlere.
Kayýp gitmek istemezcesine tutunurlar sana,
Bir gün güneþinle doðmak için.
Kimileri göremesede ýþýltýlý geceni,
Gölgende olmaya bile razýdýr.
Sen Ýstanbul’sun...
Sen aþksýn
Lale, Gül’den aþký emanet aldýðý günden beri,
Her bahar mevsiminde açar nazlýca.
Her renkten misk kokulu aþkýn adý olursun.
Seninle salýnýr arnavut kaldýrýmlarýnda.
Nice destanlara sýðmayan sevdalarýn,
Kýz Kulesi’ne hapsolur zümrüt rengi deryanda.
Sevgilinin adý yedi tepende dile gelir,
Ve her lale tohumunda yeþerir aþk yeniden.
Sen Ýstanbul’sun...
Sen tarihsin
Toprak kokulu kitap sayfalarýnda zamanýn durur.
Geçmiþin ayak sesleri her sokaðýnýn baþýnda son bulur.
Elmas taþlý gerdanýn gizler kendisini derin kuytularýnda.
Yýkýlmaz surlarýn,asýrlýk çýnarlarýn,her bir taþýn,
Velhasýlý tüm sessiz tanýklarýn,
Saklar tarihinin en pýrýltýlý zamanlarýný.
Gün yüzüne çýkma vakti geldiðinde ise,
Geleceðe açýlan kapýlarda kullanýlýr görkemle,
Emsalsiz gümüþ dantelalý anahtarýn.
Sen Ýstanbul’sun...
Sen Anadolu’sun,gurbetsin akþamlarda,
Sen hayallerin þehrisin,
Sen Gül’ün emaneti aþksýn,
Sen topraða yazýlý tarihsin,
Sen Ýstanbul’sun...[ italik ]
Þevin Cezooðlu - Mart/ 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.