gün sonunda,kelebek sonbaharým aciz mi aciz ve damarlarým -çýkmaz- bir geçit düetin tam ortasýndayým korkular yüklü detone yakarýþlarým ki çýðlýk çýlýða bir sis perdesi bereketi üzerime çökmüþ aðýrlýðý bilhassa hissediliyor derinden büyüyor acemi bir boþluk içimde insomnia büsbütün gecelerim delicesine göz bebeklerim öyle ki sonu belli deðil günlerimin kanatsýz bir kelebek hiç kimseler duymazken sesimi belki sessiz kim bilir dilsizdim ve ayný savaþlarý cilt cilt veriyordum gün bitti bitiyordu,kelebek derken duy artýk sesimi ben sessizliðin berbat orkestrasýyým þimdi tüm dikkatler üzerimde sahte ela bence yemyeþil gözlerle ki zaten bir medyum en baþýndan her þeyi söylerdi bu hikayede. Sosyal Medyada Paylaşın:
Uzakdüş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.