" hafifçe kýyýya vururken yüreðim kulak kabartmalýsýn duyabilmek için sesini sensizliðimin..."
güneþi batýrýyorum yokluðuna ...
bir kaç martý eþlik ediyor gün batýmýna ve bana haleleri halka halka uzaklaþýyor sudaki ayak izlerinin kýyýya varamadan kayboluyorlar
akþam yorgunu takanýn motorunun sesi teslim aldýðý gibi teslim ediyor ortama sessizliði uzaklaþýyor týpký yaklaþtýðý gibi yavaþça kayboluyor týpký senin gibi
kendimle kalýyorum...
düþünüyorum da ...
bütün gürültü patýrtýnýn nedeni aslýnda bir korkudan geliyormuþ seni kaybetme korkusu.
denizi bulandýrýyor en ufak rüzgarda bile fýrtýnalar çýkartýyormuþ bu seni kaybetme korkusu
þu gelen taka gibi...
biliyor musun? korkmuyorum artýk...
en sert lodoslar bile dalgalandýrmayacak bu denizi koskoca gemilerde biliyorum...
belki de seni kaybetmekten ilk defa korkmuyorum
sessizliðime ve sensizliðime alýþýyorum ...
özlemiyor muyum?
tabii ki özlüyorum...
fakat zamansýz bitmeyecek dalgalarý düþündükçe özlemim doygunluða dönüþüyor...
hatýrlýyorum da beraberken bizi kahkahalarýmýzý dalýp gidiyorum.
geldikleri gibi giderek kayboluyor anýlarda sanýrým zamanla
þu gelen taka gibi...
seni hep gülerken hatýrlýyorum siluetin öylece kazýnmýþ iþte sebebini bilmiyorum...
bir de uyurken ne kadar masumdun sen küçücük kýz çocuklarý gibi...
hep saçlarýný okþardým sessizce uyandýrmadan. bazen hissederdin uykunda gülümserdin sonra gözlerini açardýn yavaþ yavaþ...
keþke hep uyusaydýn hiç uyanmasaydýn...
boþver...
bu satýrlarý sana eski bir sevgilinin benliðindeki görüntüsünü sonsuza kadar hatýrlatmasý için yazmadým...
ilk defa huzurluyum. rahatým. seni düþünmüyorum...
ah þu taka ...
sessizce geldi bilmediðim sulardan yaklaþtýkça büyüdü gözümde gürültüye boðdu gün batýmýný denizi dalgalandýrdý halelerini yok etti martýlarýn güneþin ýþýklarýný yüklendi uzaklaþtýkça küçüldü sessizliðe doðru deniz duruldu ve kayboldu güneþ´in son Iþýðýný yüklenirken martýlarla birlikte...
rüzgarsýz bir yaz akþamý denizi kadar sessiz ve duruyum...
hafifçe kýyýya vururken yüreðim, kulak kabartmalýsýn duyabilmek için sesini sensizliðimin...
hafifçe rüzgar baþladý.
bir ürperti. deniz sesi
çakýllarý geri alýrken dalgalar kadehimi senin için kaldýrýyorum ay doðarken geceme sensiz ilk akþamda
sigaramdan derin bir nefes çekiyorum
biliyor musun seni artýk hiç hatýrlamýyorum...
aksu... Sosyal Medyada Paylaşın:
aksu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.