sýnýfýn en arka sýrasýnda oturturtuLarak tesciLLenen tembeLLiqiyLe; ’’acaba bana da soru sorar mý öqretmen?’’ diye diken üstünde duran bi çocuk qibiydim yanýnda ...
bi kaç farkým vardý qerçi beni ayýran;
meseLa en arka sýradaydým ben de,
ama ’çaLýþkan’dým ’sana’-
hem çaLýþkandým, hem en arkada ..!
zordu ...
sandýqýndan acýydý verdikLerinin hepsi ..
önce uzakLaþtýrdýn kendinden-
daha bitmeden sýnýfta býraktýn ..
bi nedenin oLmaLýydý, ki hiç bi zaman aLtta kaLmazdýn-
utanmadan ’çok oLdu’ dedin ’devamsýzLýqýn’ !
...
farkýnda deqiLdin,
ama ben sendeyken de iki oda bir saLon yaLnýzLýktým ..
rutubetLi zemin katýndan zamansýz çýkardýqýn sýradan bi kiracý’ndým ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
huzurNdarem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.