VARLIĞIN TECELLİSİ (Gülce Buluşma)

VARLIÐIN TECELLÝSÝ (Gülce Buluþma)

Varlýðýn tecellisi, zerre zerre belirir,
Her zerreye bir sýfat, bir de isim verilir.
Ýbret alýnsýn diye, göz önüne serilir.
Çeþit çeþit duyguyla, donatýlýr þu insan.

Uzaðýnda sanma sakýn,
O sana senden yakýn,
Bedende taþýnan can, damarýnda akan kan,
Sana lütfudur Hakkýn.

Daðýyla ovasýyla hayat bulur þu cihan,
Mevsimler gelir geçer, böyle döner bu devran.
Can bulur canan bulur, dünya olur hem mekân,
Her sabah doðan günle, aydýnlanýr asuman,

Gece gündüz bir birini kovalar,
Buhar olan bulutlar, týrmanýr göðe aðar.
Rüzgâr esince,
Sanma ki o kaybolur,
Yaðmur olur kar olur,
Yeniden yere yaðar.

Severse insanoðlu, aþkýn narýyla yanar,
Gözlerinden yaþ akar, yüreði her dem kanar,
Durmadan kanat çýrpar, yârin gönlüne konar!..
Toprak olunca beden, durak olur kabristan.

Ali GÖZÜTOK
2011

Sosyal Medyada Paylaşın: