Özürlüyüm...
Bedenim yarýmdýr, gönlüm bir handýr
Bu vücut emanet,aslolan candýr
Bana acýyarak,kendini kandýr
Özürlüyüm özür, özde olmasýn…
Kin ile nefreti, gönlümde yaktým
Yürekten yüreðe,sel gibi aktým
Ömrümce herkese,sevgiyle baktým
Özürlüyüm özür, gözde olmasýn…
Sevgi yay dünyayý, kana bulama
Sözünü mert söyle, lafý dolama
Tükürüp tükürüp, dönüp yalama
Özürlüyüm özür, sözde olmasýn…
Yýllardýr Ata’mýn, izini sürdük
Böylece ne saðlam, temeller ördük
Sahteleri çýktý biz,neler gördük
Özürlüyüm özür, izde olmasýn…
Hani ya bu dostlar, iyi hastýlar
Irak’ta baþýma, çuval astýlar
Yardýma giderken, gemi bastýlar
Özürlüyüm özür, bizde olmasýn…
Bu kaçýncý sahne,kaçýncý perde
Özgürlük ateþi, tütmeli serde
Esir olan millet, sürünür yerde
Özürlüyüm özür, dizde olmasýn…
Özrüme bakarak, beni horlama
Yarama tuz bastým, sen de çorlama
Utanýp, sýkýnýp,kendin zorlama
Özürlüyüm özür, sizde olmasýn…
Saðlýðýn kýymetini,herkes bilmeli
Vadesi dolmalý, dertler ölmeli
Mutlu yaþamalý, yüzler gülmeli
Özürlüyüm özür, yüzde olmasýn…
Yalana dolana, kimse kanmasýn
Fikrine uymayan, canlar yanmasýn
Mehmet’im Sivas’ý, böyle anmasýn
Özürlüyüm özür, közde olmasýn…
Ulvi mehmet
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.