HAK İÇİN
Acýtan bir sessizlik ! Kimse bir þey demiyor ;
Kanatlarýn mý yorgun, dallar mý eylemiyor ?
Yine hayýn zamanlar, gerimi geldi söyle ;
Toprak yaðmur yerine, kanýmýzý emiyor...
Gece gizler umudu, yollarda toz bulutu,
Basiretler baðlanmýþ, akýllar kutu kutu,
Ne kadar derviþ varsa, kovulmuþ dergahlardan;
Herkes koynunda saklar, mabut diye bir putu!
Sabah aðardýðýnda gözümüz kamaþýyor,
Gönlümüzde bir sevda, karanlýða koþuyor,
Kapa pencereleri, anne sar dört yanýmý;
Ellerimden geçtim ben, yüreðim çok üþüyor...
Kara kýþý bekliyor, gelinler duvak için,
Haksýzlýk yapýp Hakk’a, varýyoruz hak için;
Tövbe kapýlarýnda, çarpýlýrken yüzümüz !
Önce yollarý kesip, koþarýz varmak için...
Ýçimde ki karanlýk, dýþarýdan çok derin,
Zehir-zýkkým tadýna, varýyoruz kederin ,
Yeni bir Kerbela’da, mest olup dönüyoruz ;
Belli ki doymuþ bize, kusmuðu acý yerin...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.