Pervane gönlümü kurban ederken,
Yeniden doðmuþum ateþte yanýp.
Cenneti gözünde bulurum derken,
Zulmette kalmýþým nûr’una kanýp.
Ay yüzün saklamýþ hicâb duyarken,
Geceler yas tutup günler aðlamýþ.
Mecnun gibi çölde yalnýz koyarken,
Yüreðimi hasretiyle daðlamýþ.
Yürekte asýlý kalan bu sýzý,
Günleri, aylarý yýl’a çevirir.
Ýþte bu son mevsim bekleme yazý,
Musalla taþýnda kul’a çevirir.
Bir adým ötesi makbere gider,
Çekilen acýlar tükenir tende.
Ýnsan sevdiðine böyle mi eder,
Ahuzarým canda, hasretim sende.
Bir yudum sevgini sorduðum yerde,
Hasret kuyusunda susuz býraktýn.
Biri yetmiyormuþ bin türlü derde,
Dermaný ararken ateþte yaktýn.
...............................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.