Karanlýk gecelerin sabahýnda hayalin belirirken ufkun kýzýllýðýnda bir kuþ gibi çýrpýnýyor yüreðim düþünce yeryüzüne güneþin iþinlarý bir hüzün sarýyor bedenimi içimde fýrtýnalar kopuyor hasret yaþlarý yýðýlýnca gözlerime aklýma ilk sen düþüyorsun...
kabarýnca deniz dalga dalga ninni söylerken ýssýz sahillerde usul usul yolarken kayalarý okþarcasýna islatýrken çorak topraklarý hasret yaðmurlarý aklýma ilk sen düþüyorsun
MEHMET ÖZTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
parkbeni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.