ezilip kalmadým yollar ortasýnda sorularla çevrili bir hayatýn uðultusu elimde mutsuz ömrümün uykusu nedensiz acýlar yaþatan bir dünya bildiðim sýrlar sýr deðilmiþ bilmediðim daha karanlýklar varmýþ çapraz ateþ içinde kaldým neredeyse kayboldum bir gün yeniden dönüyorum uzaklardan gelir gibi ruhum bu yolculuktan mutlu uçsuz bir sevinç gözlerim yýldýz dolu tüm belirsizlikler geçti giysilerimi yeniledim mutluluk þarkýlarý okuyor saklayamýyorum içimdeki çocuðu elbet biliyordum bugünü sönmüþ deðildi közüm en nihayet yarýn göründü niçin gülmesin di gözüm …
Mustafa kaya 09.01.2011/ Çengelköy Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.